Xamneinin istefası üçün ictimai tələb artır
- 14-04-2025, 14:12
- ЭТНОПОЛИТИКА
- 0
- 233

Təqdim etdi: Səməd Bayramzadə
Foto: Google
"Sadəcə yığışın və gedin!"
Xamneinin istefası üçün ictimai tələb artır
Yazı müəllifi: Murad Veysi – İran İnternational
10.04.2025
Altı il bundan öncə 14 siyasi fəal misli görünməmiş bir addım ataraq Əli Xameneiyə ünvanlanan bəyanatda onun istefasını, hakimiyyətdən əl çəkməsini və İslam Respublikasının getməsini tələb etmişdilər. Həmin 14 igid iranlı həbs olundular və ağır həbs cəzalarına məhkum edildilər. Lakin onların yandırdıqları alov sönməyib.
Bu gün vətəndaş cəmiyyəti, elit təbəqənin nümayəndələri və hətta əhalinin müxtəlif təbəqələri tərəfindən Xameneinin rəhbərliyinə son qoymağa və İslam Respublikasından keçidə çağıran səslər daha çox eşidilir. Son həftələr siyasi və mədəni fəallar tərəfindən Xameneini İran xalqından üzr istəməyə, törədilən dağıntılara görə məsuliyyəti qəbul etməyə və hakimiyyətdən getməyə çağıran bir neçə məktub dərc edilib.
Ən son nümunə; “Evin” zindanında həbsdə olan siyasi fəal Mehdi Mahmudian İslam Respublikasının Rəhbərinə “Məhv olmuş qəlbdən məhvediciyə məktub” başlıqlı müraciət ünvanlayaraq, onun istefasını tələb edib və onun rəhbərliyini İranın və iranlıların həyatını məhv edən əsas amillərdən biri kimi göstərib.
Bu məktublar sadəcə olaraq elit təbəqənin narazılığının əks-sədası deyil. Siyasi və vətəndaş fəallarının etirazları ilə yanaşı, onilliklər ərzində ən ağır sosial, iqtisadi və təhlükəsizlik təzyiqlərinə məruz qalan xalq hər gün daha yüksək səslə Xameneini hakimiyyətdən getməyə çağırır. Bu tələb bu günlərdə insanlar tərəfindən davamlı olaraq təkrarlanan sadə, lakin mənalı bir cümlə ilə yekunlaşdırılır: “Biz sizdən heç nə istəmirik, yığışıb gedin”.
Bu günlərdə küçələrdən, sosial şəbəkələrdən, ziyalı dairələrindən, dərdli ailələrdən eşidilən səs hakimiyyətin illərdir qulaqardına vurduğu səsdir. Bu, İran xalqının səsidir; İslam Respublikası tərəfindən həyatı məhv edilmiş bir nəslin səsidir. Bu, uşaqlığı qara plaşların, depressiv rənglərlə maskaların kölgəsində məhv edilən, gəncliyi sükutla keçmək məcburiyyətində qalan, etirazına güllə ilə cavab verilən nəslin səsidir.
Bu, böyüyən, lakin böyüməkdən həzz almayan yeniyetmələrin səsidir; ya İslam Respublikasının agentləri tərəfindən öldürülən, ya da repressiya və təhqirlərlə həyatı məhv edilən gənclərin səsidir. İndi bu gənclər yetkinlik yaşına çatıb, hakimiyyətə nifrət edirlər; Onun hökmranlığının sonunu görmək üçün var gücləri ilə günləri sayırlar.
Hökumət xalqın ən vacib sərvəti olan canını əlindən alıb. 1979-cu ildən bu günə qədər verdikləri vədlər aldatma, məhv və zülmdən başqa bir şey deyildi. İran xalqını qəzəbləndirən və qışqırdan 47 illik yalanlar, boş vədlər, alçaldılmalar, fundamental hüquqlarının daim tapdalanmasıdır. Xomeynidən tutmuş Xameneiyə, fundamentalistlərdən islahatçılara qədər bütün insanlar təcrübə vasitəsilə öyrəndilər ki, mövcud struktur və hökumətlə ölkəni xilas etmək üçün heç bir üfüq yoxdur.
İran xalqı hesab edir ki, mollalar və generallar təkcə hökuməti deyil, ölkəni də işğal ediblər. Həmin xalq hesab edirlər ki, öz hökumətlərini və hökmdarlarını sərbəst seçmək hüququ onların əlindən alınıb. Xalqın bu ictimai qəzəbi cənnət vəd edib onlar üçün cəhənnəmi yaradan, namusdan və dindən danışıb, amma əməldə hiylə və talandan başqa bir iş görməyən bir hökumətin acı təcrübəsindən qaynaqlanır.
Xalqın hakimiyyətə inamı məhv edilib. Danışıqlar, sanksiyalar, dolanışıq və sosial ədalət haqqında davamlı yalanlar istənilən sosial kapitalı məhv edib. İnsanlar artıq hökmdarların sözlərinə inanmırlar. Onlar hər yeni vədi yerinə yetirilməmiş vədlərin təkrarı kimi görürlər.
İran hökmdarları illərdir ki, İmam Hüseyn və Fatimənin adı ilə insanların emosiyalarını öz xeyrinə qızışdırsalar da, əməldə bu etirazçıların övladlarını qətlə yetirib və ədalət tələb edənlərin ailələrini hədələyib, həbs edib zindana salıblar. Kian Pirfələyin anası kimi ədalət istəyən analar övladlarının cəsədi üstündə gecə-gündüz oyaq qaldılar ki, hökumət heç olmasa onların əzizlərinin cəsədini oğurlamasın.
Bu gün İran xalqı mollalardan, generallardan xahiş edir ki, yığışıb getsinlər. Belə ki, onlar artıq danışıqlar masası arxasında rüsvay edilməzdən, Amerika və İsrailin hücumlarına məruz qalıb məğlub olmamışdan öncə millətin qəlbində və ağlında məğlub olublar.
Xalqın baxışına görə hökumətin və Xameneinin bu cür alçaldılması yerə tökülən haqsız qanların, övladlarını nahaq yerə itirmiş anaların ah-naləsinin, uzun illər xidmətdən sonra bu gün ölkə küçələrində ədalət diləyən, lakin həbs olunan fəhlələrin, müəllimlərin, təqaüdçülərin fəryadının cəzasıdır.
Etiraz edən insanların səsi hər gün daha da ucalır, onlar qəzəblənir və bu, artıq çox aydın görünür. Xameneinin istefası tələbi artıq təkcə 14 siyasi fəalın səsi deyil; bu, milyonlarla iranlının “Biz sizdən heç nə istəmirik, yığışıb gedin” deyə qışqırtılarının əks-sədasıdır.